Kiedy reporter zapytał go we wtorek na zgromadzeniu dyrektorów generalnych o wyzwania, jakie wiążą się z pracą taką jak ta w mieście takim jak Boston – i czy czasami stają się one zbyt trudne, aby były tego warte – Breslow zachichotał.
„Człowieku, jestem w pracy dopiero od kilku dni” – powiedział.
“To jest trudne. Są ogromne. Czasami pochłaniają wszystko” – kontynuował. „Ale są po prostu niesamowicie satysfakcjonujące i stanowią wyzwanie na różne sposoby. Szansa na współpracę z utalentowanymi ludźmi, aby mieć wpływ na produkt, który możemy wprowadzić na rynek, i poczucie, że pomagasz zbudować coś większego od siebie, wszystkie te rzeczy sprawiają, że warto”.
Kilka metrów dalej, w cieniu utworzonym przez ścisk reporterów i kamer po nieudanym sezonie, Brian Cashman z drużyny New York Yankees rzucał gorącą kombinacją przekleństw i wyjaśnień.
„Jestem dumny z naszych ludzi. Jestem dumny z naszego procesu. Nie oznacza to, że palimy na wszystkie cylindry. Nie oznacza to, że jesteśmy najlepsi w swojej klasie” – powiedział wieloletni dyrektor generalny. „Ale myślę, że osobiście jesteśmy cholernie dobrzy. Jestem dumny z naszych ludzi i nie mogę się doczekać, aż rok 24 będzie lepszy niż rok 23.
Taka jest rzeczywistość spotkań dyrektorów generalnych, które sygnalizują coroczny początek poza sezonem ligi MLB, przy rzadkich okazjach, w których drużyny Red Sox i Yankees dołączają do nich po opuszczeniu play-offów.
Drużyna Red Sox zdecydowała się na zmiany, zatrudniając Breslowa, byłego miotacza i absolwenta Yale ze zdolnością do liczenia, na następcę Chaima Blooma, którego karierę definiowała w równym stopniu przeciętność, jak i niechęć właściciela do wyjścia z tej sytuacji. Breslow musi jeszcze ustalić kierunek dla drużyny Red Sox, który prawie na pewno będzie obejmował więcej stresujących nocy niż słoneczne popołudnia, takie jak wtorkowe.
Po tym, jak opuścili sezon posezonowy ze składem pozornie silniejszym niż ten, który rok wcześniej zakwalifikował się do American League Championship Series, Yankees sprowadzili zewnętrznych konsultantów i odbyli trzydniowe spotkania organizacyjne, które według właściciela Hala Steinbrennera miały doprowadzić do „dużych zmian”.
„Nastąpią zmiany, które niektórzy mogą nie uznać za znaczące, ale… [Aaron] Sędzia i ja możemy to zrobić, ponieważ robimy to codziennie” – Steinbrenner powiedział reporterom, zanim ostatecznie zasugerował, że chorągiewki powinny stanowić większą część rozwoju drużyny w niższej lidze.
Niedługo potem Cashman długo bronił metod, które doprowadziły jego zespół do trzech tytułów World Series z rzędu w latach 1998–2000, ale tylko jednego od tego czasu, oraz decyzji personalnych podejmowanych przez kilka sezonów, które nigdy nie wydawały się trafne. Bronił okoliczności i procesów, które doprowadziły do nieudanych przejęć takich jak Joey Gallo i Frankie Montas, uznając za pech niepewny charakter podatnego na kontuzje składu.
Nie zgodził się także z poglądem, że jego zespół za bardzo skupiał się na analizach i że w pragnieniu bycia najmądrzejszą organizacją w grze zatracił się element ludzki.
„Mamy najmniejszy dział analityczny w American League East. Mamy największy dział profesjonalnego skautingu w całym baseballu. Czy to dla was szok?” on zapytał. „Nie powinno tak być. Ale nikt nie robi głębokich nurkowań. Oni po prostu rzucają amunicję i byki…”.
Cashman nie zaprzeczył, że Yankees potrzebują rozpoczęcia rzucania – podobnie jak Red Sox i prawie każda konkurencyjna drużyna. Powiedział, że potrzebują startowego środkowego i prawego obrońcy, najlepiej leworęcznego, ponieważ wydawało się, że zbyt mało leworęcznych kijów, na które liczył w ostatnich latach, zostało. Steinbrenner wskazał, że zespół byłby skłonny wydać. Cashman powiedział, że jedyną zmianą, jaką może obiecać, będzie zmiana składu.
„Jestem dumny z naszej operacji. Myślę, że mamy świetną grupę ludzi baseballu. Myślę, że mamy za sobą bardzo mocny proces, który dobrze nam służył aż do tego, co wydarzyło się w tym konkretnym sezonie” – powiedział. „Oczywiście, że [was cause] dla ewolucji [and] autorefleksja. Tak będzie zawsze, niezależnie od tego, nawet gdy będziemy latać wysoko”.
Cashman wie, że w takich zawodach wysokie loty są względne, a wszystko, co nie równa się rywalizacji w World Series, jest równoznaczne z niepowodzeniem. Jego zespół niemal na pewno będzie pretendentem do czołowych starterów na rynku, takich jak Yoshinobu Yamamoto; Cashman poleciał do Japonii, aby osobiście zobaczyć go na boisku. Pomocni mogliby być także leworęczny Blake Snell i trzecibazowy Matt Chapman.
Mogliby także pomóc drużynie Red Sox, która ostatnio przycichła w pogoni za elitarnymi wolnymi agentami. Breslow, który uśmiechał się przy każdej odpowiedzi, używał słów sugerujących, że rozumie presję, jaką odziedziczył. Być może, jak sugerowały gorączkowe przemowy Cashmana po ćwierć wieku pracy, takie rzeczy można zrozumieć dopiero z czasem.
„To wszystko jest jego częścią. Rozumiem” – powiedział Cashman. „Kopia nas piaskiem w twarz – co jest zrozumiałe. Wygraliśmy tylko 82 mecze. Nie zakwalifikowaliśmy się do play-offów. Nazwałem to katastrofą, ponieważ było to nieoczekiwane i była to katastrofa.
„Z pewnością słyszę to głośno i wyraźnie ze wszystkich stron, niezależnie od tego, czy chodzi o media, czy o fanów, i tak dalej. Hej, jeśli masz zamiar grać na tym rynku, musisz być twardy.
