Giełda zawodników Pucharu Świata: których akcje rosną i spadają po indyjskiej odysei

Puchar Świata wkracza w końcową fazę. Dla kilku zawodników było to doświadczenie zmieniające życie i kończące kariery innych, którzy nie spełnili oczekiwań.

Zespoły półfinałowe są zamknięte, a sześć drużyn albo kończy swój czas, albo jest już w drodze do domu.

Kiedyś mistrzostwa świata były dla zawodników szansą na wywarcie wrażenia na selekcjonerach z każdego kraju, co pozwoli im pozostać w drużynie narodowej w przyszłości.

Jednak teraz turniej jest przesłuchaniem dla skautów IPL, którzy analizują każdy ostatni podanie, uderzenie i fragment gry w polu, aby ustalić, kogo wybrać do swojej drużyny na przyszłoroczną ekstrawagancję T20.

Dla niektórych zawodników, którzy czekali na ten Puchar Świata, chcąc zakończyć karierę na wysokim poziomie, to marzenie jest wciąż żywe, ale dla wielu z nich stoi teraz przed ponurą rzeczywistością, w której Ojciec Czas zanotował kolejne zwycięstwo i selekcjonerzy będą myśleć, że być może lepsza byłaby młodsza opcja.

Akcje rosną

Rachin Ravindra: Bardzo niewielu kibiców krykieta poza zagorzałymi fanami Black Caps słyszało nawet o tym stylowym pałkarzu przed Pucharem Świata, ale on ogłosił swoje przybycie w niesamowity sposób, aby stać się przełomową gwiazdą tego Pucharu Świata.

Urodzony w Nowej Zelandii w rodzinie indyjskiej, będzie marzeniem skauta IPL. To odświeżające widzieć, że kolejny gracz, który może być talentem pokoleniowym, pochodzi z Black Caps, a nie ze zwykłej Wielkiej Trójki.

Po zdobyciu trzech setów w swoich 565 runach, ze średnią 70,62 i współczynnikiem trafień na północ od 108, ma znaleźć się w pierwszej trójce najlepszych strzelców turnieju.

Adam Zampa: Przystąpienie do Pucharu Świata z tylko jednym zawodnikiem z pierwszej linii ataku było ryzykownym wyzwaniem i pomimo kilku momentów pełnych niepokoju związanych ze skurczami pleców Zampa spisał się znakomicie.

Przed ostatnim meczem grupowym z Bangladeszem w sobotni wieczór ma 20 bramek na poziomie 19,2, co stanowi więcej niż przyzwoity wskaźnik ekonomiczny wynoszący 5,56 i uderza co 20 dostaw.

Gdyby w zeszłym miesiącu nie przezwyciężył rzadkiego spadku formy, Australijczykom daleko byłoby do półfinału.

Glenna Maxwella: Podwójna tona, gdy jego zespół miał bilans 7-91. Wystarczająco powiedziane. Włączył się w rozmowę na temat najlepszego wszechstronnego zawodnika wszechczasów Australii wraz z takimi zawodnikami jak Shane Watson, Steve Waugh i Andrew Symonds. Jego gra w kręgle była również niezwykle ważna dla Australijczyków.

Dilshan Maduszanka: Lewy łącznik ze Sri Lanki prowadzi wśród strzelców bramek z 21 punktami, a 23-latek, który rozegrał tylko jeden test, ma potencjał, aby w dłuższej perspektywie stać się kamieniem węgielnym dla jego zespołu w budowaniu ataku z dużą rotacją wokół.

Mohammed Shami: Został rażąco niedoceniony przez indyjskich selekcjonerów, ale zmusił ich do ponownego przeliczenia kwoty po przywróceniu do składu.

Szesnaście bramek w czterech meczach przy absurdalnej średniej wynoszącej 7,00. To nie jest literówka. To jest. Shami jest czwarty pod względem liczby bramek i nie można wykluczyć, że zajmie pierwsze miejsce, jeśli zdobędzie trzecie pięć za bramkę w ostatnim meczu grupowym Indii przeciwko Holandii.

Trzyma się na razie

Virat Kohli: Powiedz co? Jego akcje już zyskały na wartości i sprostał tym wymaganiom.

Może jednak stać się złotym standardem dla krykieta ODI, potencjalnie najlepszym w historii, jeśli uda mu się utrzymać formę grupową do półfinału i finału.

Jeśli uda mu się przejść na emeryturę z dwoma trofeami Pucharu Świata w swoim CV, przewyższy Sachina Tendulkara, Kapila Deva i MS Dhoniego i zostanie najlepszym indyjskim zawodnikiem białej piłki w historii.

Kapitan Pata Cumminsa: To było skuteczne – nie można zaprzeczyć rekordowi 6-2 – ale czy było szczególnie dobre?

Jego zmiany w grze w kręgle pozostawiają wiele do życzenia, a papierkiem lakmusowym tego, czy uda mu się poprowadzić zespół do znaczących zwycięstw, przyjdzie czas w fazie pucharowej, w której będzie musiał odrobić ogromne porażki z RPA i prawdopodobnie z Indiami.

Quinton de Kock: Zmiażdżył meloników na całym świecie, ale musi wystąpić na największej scenie, aby uniknąć festynu w stylu Lance’a Klusenera z 1999 roku, który nie przekłada się na sukces drużyny.

De Kock odchodzi z krykieta ODI po tym turnieju i jest kluczem do ich nadziei na odwrócenie tendencji do dławienia się w meczach pieniężnych.

Podobnie jak Brendon McCullum w finale Pucharu Świata 2015, Australijczycy będą atakować de Kocka od samego początku, ale jeśli uda mu się odeprzeć ich grę w kręgle i zdobyć kolejny dobry wynik, Proteas będą w końcu mogli nie przegrać i być może nawet wygrać to spotkanie .

Jos Buttler zostaje uderzony przez Kuldeepa Yadawa. (Zdjęcie: Matt Roberts-ICC/ICC za pośrednictwem Getty Images)

Sprzedawaj, sprzedawaj, sprzedawaj

Jeśli Buttler: Wątpliwe jest, czy pozostanie kapitanem reprezentacji Anglii ODI po tym turnieju, po tym jak bilans obrońców tytułu spadł do 2-6 i ostatecznie zajął miejsce w tabeli.

Buttler miał za sobą koszmarny turniej, notując zaledwie 111 runów na raz powyżej 13.

Należy do angielskiego pokolenia złotej piłki białej, które przetrwało o rok za długo, a uprawnienia potrzebne do przebudowy drużyny przed przyszłorocznymi Mistrzostwami Świata T20, w przeciwnym razie obrona tytułu będzie kolejną skrajną porażką.

Reputacja Shakiba Al Hasana: Można było łatwo uniknąć fiaska w odpowiednim czasie z udziałem Angelo Mathewsa, gdyby kapitan z Bangladeszu nie zachowywał się jak wąż.

Pasek kasku Mathewsa pękł i chociaż weteran ze Sri Lanki powinien był poinformować sędziów i Shakiba, że ​​potrzebuje więcej czasu, zanim zmierzy się ze swoją pierwszą piłką, apelowanie o jego furtkę było w kiepskiej formie.

Angelo Mathews opuszcza boisko po przerwie na żądanie w meczu Sri Lanki z Bangladeszem w Pucharze Świata. (Zdjęcie: Matt Roberts-ICC/ICC za pośrednictwem Getty Images)

Shakib powinien był przynajmniej powiedzieć sędziemu, że chce gwarancji, że zmarnowany czas nie będzie wliczany do ich przekroczenia stawki, ale zamiast tego skorzystał z okazji i rzucił się na nieszczęśliwy wypadek.

Cena akcji jego reputacji była już niska po tym, jak został zbanowany za niezgłaszanie kontaktów ze strony bukmacherów, a także kopał w kikuty po wyjściu z meczu, ale teraz wpadł na terytorium obligacji śmieciowych.

Spot ODI Steve’a Smitha: Wygląda niepewnie. Był bardzo ostrożny, jeśli chodzi o swoją przyszłość piłkarską, ale w obecnej formie musi odrzucić jeden lub dwa formaty, ponieważ pałkarze rzadko łapią drugi oddech w wieku 34 lat.

W ostatnich latach australijscy selekcjonerzy notorycznie niechętnie klepali po ramieniu legendy, ale biorąc pod uwagę, że tacy gracze jak Ashton Turner, Matt Short, Aaron Hardie, a nawet Cameron Green wołali o przyzwoitą szansę na umocnienie miejsca w drużynie ODI, czas Smitha nadchodzi. blisko.

To samo uzasadnienie można zastosować w przypadku Mitchella Starca. Wygląda na zmęczonego i brakuje mu penetracji. Powinien odłożyć na półkę ponad 50-letni Slugfest i uratować swoje ciało, aby zarobić na IPL po tylu latach omijania go.