Rozmawiam z Towarzysz filmowy, reżyser „Pathaan” Siddharth Anand mówił o tym, że aktorzy często są „bardzo kiepskimi autorami dialogów”, ale SRK ma dar do improwizowania jednowierszowych zdań, które ostatecznie są uwielbiane przez publiczność, i to samo było w przypadku żartu „Boobles” w filmie (gra rosyjską walutą, rublami). Anand wyjaśnił, że zdolność SRK do żartowania znalazła odzwierciedlenie w niektórych improwizacjach, które wymyślił na planie:
„Shah Rukh Khan jest świetny w jednostronnych wypowiedziach; jak wiecie, jest bardzo żartobliwy. Muszę więc przyznać, że kwestia „cycuszek” jest jego. […] Przyszedł więc i zapytał: „Czy mogę to zrobić?” Roześmiałem się i powiedziałem: „Teraz, kiedy się zaśmiałem, zróbmy to”. Ale zróbmy też alternatywę” […] Wersy w rodzaju „cycków” wzdrygają się i umierają, bo to nie dla mnie [laughs] ale ludzie wydają się uważać to za zabawne”.
Oprócz improwizowanych wersów, jedną z wielu zalet SRK jest sposób, w jaki wybiera on prowadzenie określonych dialogów, dzięki czemu natychmiast zapadają one w pamięć i są nieustannie cytowane przez zwykłych kinomanów. Rozmawiał ze scenarzystą „Pathaan” Abbasem Tyrewalą Czasy Hindustanu o zdolności SRK do ugruntowania nawet najbardziej dziwacznych scenariuszy swoją obecnością na ekranie i prowadzeniem dialogów, dzięki czemu takie supergwiazdy hitów kinowych jak on „ujarzmiają przesadną ekstrawagancję, ponieważ mają osobowości, które mogą tego dokonać”.
Dzieje się tak również w przypadku niezwykłej postaci, którą gra w „Pathaanie”, której SRK pomaga nadać jej wrażenie wiarygodności, dodając odpowiednią ilość niuansów. W końcu każdy film Shah Rukha Khana, który pozwala aktorowi zademonstrować niesamowity zakres jego możliwości, z pewnością zapadnie w pamięć.
