Jeśli chodzi o teksty motywu przewodniego „Frasier”, osoby odpowiedzialne miały bardzo szczegółowe i nieco wymagające instrukcje. Według Millera:
„Instrukcje dotyczące tekstu były takie, i pamiętam [series creator] David Angell powiedział: „Nie wspominajcie o Seattle, nie wspominajcie o Frasierze, nie wspominajcie o psychiatrach. Nie wspominaj o niczym, co ma związek z programem, ale spraw, aby miało to związek z programem”.
Może to brzmieć jak dziwna rada dotycząca piosenki przewodniej, ponieważ zmniejsza prawdopodobieństwo, że będzie ona kojarzona z programem w świadomości ludzi, ale jest coś naprawdę genialnego w przypadkowym uczuciu „rzucanych sałatek i jajecznicy”, zwłaszcza że to nie wszystko w ogóle takie losowe. Miller najpierw napisał muzykę, a następnie skontaktował się ze swoim przyjacielem Darrylem Phinnessee, aby nakłonił go do napisania tekstu. Phinnessee wymyśliła „rzucane sałatki i jajecznicę”, ponieważ obie te rzeczy są „pomieszane”, podobnie jak pacjenci psychiatrii Frasiera. I „Słyszę nawoływanie bluesa?” To jego pacjenci z depresją, dzwoniący do jego programu radiowego! Kiedy zaczniesz patrzeć na teksty przez nieco bardziej metaforyczny obiektyw, nagle wszystko nabiera sensu.
